Η Σαηεντολογία σέβεται όλες τις θρησκείες. Συμμερίζεται τα όνειρα των άλλων θρησκειών για την ειρήνη και τη σωτηρία. Τα Πιστεύω της Εκκλησίας λένε ότι «όλοι οι άνθρωποι έχουν αναφαίρετο δικαίωµα να πρεσβεύουν όποια θρησκεία επιθυµούν, να έχουν όποιες θρησκευτικές συνήθειες επιθυµούν και να τις εξασκούν όπως επιθυµούν.»
Σε καθιερωμένη βάση, η Εκκλησία είναι γνωστή για τη διαθρησκευτική δραστηριότητά της με όλες τις θρησκείες. Σε ατομική βάση, o ηθικός κώδικας τον οποίο έχουν υιοθετήσει οι Σαηεντολόγοι συγκεκριμένα διακηρύσσει:
«Να σέβεσαι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων.»
»Η ανεξιθρησκία αποτελεί γερό ακρογωνιαίο λίθο για την εδραίωση των ανθρωπίνων σχέσεων.»
»Όταν βλέπουμε τη σφαγή και τη δυστυχία που προκάλεσε η θρησκευτική μισαλλοδοξία σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας του Ανθρώπου, ακόμα και στη σύγχρονη εποχή, μπορούμε να καταλάβουμε πως η μισαλλοδοξία λειτουργεί ενάντια στην επιβίωση».
»Ανεξιθρησκία δε σημαίνει πως δεν μπορεί κανείς να εκφράζει τις δικές του πεποιθήσεις. Σημαίνει, ωστόσο, πως όποτε επιδίωξε κανείς να υπονομεύσει ή να πολεμήσει τη θρησκευτική πίστη ή τις πεποιθήσεις του άλλου τα προβλήματα δεν άργησαν να ακολουθήσουν.»
»Ο δρόμος προς την ευτυχία μπορεί να είναι γεμάτος έριδες όταν δε σέβεται κανείς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων».
Η θρησκεία σήμερα αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένης συζήτησης και κριτικής σκέψης. Ωστόσο, η εκπολιτιστική της επιρροή σε καμία περίπτωση δεν ήταν ποτέ πιο σημαντική. Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ υποστήριζε ότι η θρησκεία είναι η πρώτη συναίσθηση κοινότητας.
Όταν η θρησκεία δεν ασκεί ή έχει πάψει να ασκεί επιρροή σε μια κοινωνία, όλο το βάρος για την τήρηση των δημοσίων ηθών και την καταπολέμηση του εγκλήματος και της μισαλλοδοξίας πέφτει στους ώμους της πολιτείας. Μετά αναγκάζεται να καταφύγει στην τιμωρία και στην αστυνόμευση. Ωστόσο, αυτό δεν οδηγεί πουθενά επειδή τα ήθη, η ακεραιότητα και ο αυτοσεβασμός, που δεν ενυπάρχουν ήδη στο άτομο, δεν μπορούν να επιβληθούν με μεγάλη επιτυχία. Μόνο με πνευματική επίγνωση και εμφύσηση της πνευματικής αξίας αυτών των γνωρισμάτων μπορούν αυτά να λάβουν χώρα. Πρέπει να υπάρχει περισσότερη λογική και μεγαλύτερο συναισθηματικό κίνητρο από την απειλή σωματικής τιμωρίας, για να έχει κανείς χρηστά ήθη, κ.λπ.
