Η αρχηγία θεωρείται ως ένα σπάνιο αγαθό, ένα δώρο που το έχουν λίγα και όχι συνηθισμένα άτομα. Στη διαχειριστική του τεχνολογία, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ανέπτυξε πληθώρα από κατευθυντήριες γραμμές, με σκοπό να καταστήσει τα στελέχη και τους διευθυντές ικανούς όχι μόνο να χρησιμοποιούν την εξουσία τους με εξυπνάδα, αλλά και να την εξασκούν συνετά, με αποτέλεσμα οι ομάδες τους να ακμάζουν και να προκόβουν. Ακολουθώντας κάποιος αυτό τον κώδικα μπορεί να αυξήσει κατά πολύ την επιτυχία του ως διευθυντής στις Εκκλησίες της Σαηεντολογίας αλλά επίσης και σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, από μια επιχείρηση μέχρι μια κοινοπολιτεία εθνών. Αυτός ο κώδικας γράφτηκε από τον Λ. Ρον Χάμπαρντ το 1951.
Για να είναι αποτελεσματικός και επιτυχημένος ένας διευθυντής πρέπει:
1. Να κατανοεί όσο το δυνατόν περισσότερο τα ιδανικά και τους στόχους της ομάδας που διευθύνει. Θα πρέπει να είναι ικανός να βλέπει και να πιστεύει βαθιά την ιδανική επίτευξη του στόχου, όπως τον έχει οραματιστεί εκείνος που τον έθεσε. Θα πρέπει να μπορεί να ανέχεται και να καλυτερεύει τα πρακτικά επιτεύγματα και τις προόδους για τα οποία είναι ικανά τα μέλη της ομάδας. Θα πρέπει πάντοτε να αγωνίζεται για να μειώσει τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ του ιδανικού και του πρακτικού.
2. Πρέπει να συνειδητοποιεί ότι η πρωταρχική αποστολή του είναι η πλήρης και έντιμη ερμηνεία του ιδανικού, των ηθικών αρχών, των διαφόρων σκοπών και στόχων από τον ίδιο προς τους υφισταμένους του και την ομάδα την ίδια. Πρέπει να οδηγεί τους υφισταμένους του, την ομάδα και τα άτομα της ομάδας προς αυτούς τους στόχους, δημιουργικά και με τρόπο που να τους εμπνέει.
3. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη του όλο τον οργανισμό και να ενεργεί για το σύνολο του οργανισμού και μόνο και ποτέ να μη δημιουργεί ή να ευνοεί κλίκες. Η κρίση του για τα άτομα της ομάδας θα πρέπει να διαμορφώνεται αποκλειστικά και μόνο με βάση την αξία τους απέναντι σε ολόκληρη την ομάδα.
4. Δε θα πρέπει ποτέ να ταλαντεύεται σχετικά με το να θυσιάσει άτομα για το καλό της ομάδας, τόσο κατά την κατάρτιση και εκτέλεση σχεδίων, όσο και κατά την εφαρμογή δικαιοσύνης από τον ίδιο.
5. Θα πρέπει να προστατεύει όλες τις εδραιωμένες γραμμές επικοινωνιών και να τις ενισχύει, όταν είναι απαραίτητο.
6. Πρέπει να διαφυλάσσει τη στοργή που αναπτύσσεται μέσα στον τομέα ευθύνης του και να αισθάνεται ο ίδιος στοργή για την ομάδα.
7. Πρέπει πάντα να φτάνει στην ύψιστη δημιουργική πραγματικότητα.
8. Τα σχέδια που καταρτίζει, όσον αφορά τα ιδανικά και τους στόχους, πρέπει να περιλαμβάνουν τη δραστηριότητα ολόκληρης της ομάδας. Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει οργανισμούς να αναπτύσσονται και να εξαπλώνονται άτακτα, αλλά, με βάση αυτά που μαθαίνει δοκιμάζοντας, πρέπει να διατηρεί τον οργανωτικό σχεδιασμό ανανεωμένο και ευέλικτο.
9. Πρέπει να αντανακλά τη λογική κρίση της ομάδας και να λαμβάνει και να αξιολογεί τα δεδομένα που τον οδηγούν να βρίσκει λύσεις, προσέχοντας ιδιαίτερα για το αν αυτά τα δεδομένα είναι αληθινά.
10. Πρέπει να ακολουθεί και ο ίδιος τις εντολές που υπηρετούν την ομάδα.
11. Πρέπει να επιτρέπει στον εαυτό του να δέχεται καλή εξυπηρέτηση όταν πρόκειται για τις ατομικές του ανάγκες, κάνοντας οικονομία των δικών του προσπαθειών και απολαμβάνοντας κάποιες ανέσεις, ώστε να διατηρεί σε υψηλό επίπεδο τη λογική του κρίση.
12. Θα πρέπει να απαιτεί από τους υφισταμένους του να μεταφέρουν πλήρως στη δική τους σφαίρα διαχείρισης τα δικά του αισθήματα και τους λόγους των αποφάσεών του, όσο πιο καθαρά μπορούν αυτά να μεταφερθούν, να επεκταθούν και να ερμηνευτούν, με μόνο σκοπό την επίτευξη καλύτερης κατανόησης από τα άτομα που διοικούνται από αυτούς τους υφισταμένους.
13. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπει στον εαυτό του να διαστρεβλώσει ή να κρύψει οποιοδήποτε τμήμα του ιδανικού και των ηθικών αρχών βάσει των οποίων ενεργεί η ομάδα, ούτε να επιτρέπει να παλιώσουν, να ξεπεραστούν και να γίνουν ανεφάρμοστα το ιδανικό και οι ηθικές αρχές. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπει την παραποίηση ή τη λογοκρισία των σχεδίων του από υφισταμένους. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπει να υποβαθμιστεί το ιδανικό και οι ηθικές αρχές των μελών της ομάδας, χρησιμοποιώντας πάντα τη λογική για να σταματήσει μια τέτοια υποβάθμιση.
14. Πρέπει να έχει πίστη στα ιδανικά, να έχει πίστη στον εαυτό του και πίστη στην ομάδα.
15. Πρέπει να ηγείται επιδεικνύοντας πάντοτε δημιουργικούς και εποικοδομητικούς δευτερεύοντες στόχους. Δεν πρέπει να ωθεί σε δράση χρησιμοποιώντας το φόβο και την απειλή.
16. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το κάθε άτομο στην ομάδα ασχολείται ως ένα βαθμό με τη διοίκηση άλλων ανθρώπων, της ζωής και του φυσικού σύμπαντος και ότι θα πρέπει να επιτρέπεται κάποια ελευθερία διοίκησης σε κάθε τέτοιο υποδιευθυντή μέσα στα όρια αυτού του κώδικα.
Όταν ένας διευθυντής συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον τρόπο, μπορεί να κατακτήσει μια αυτοκρατορία για την ομάδα του, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή η αυτοκρατορία.
